KOCAELİ’de 17 Ağustos 1999’da meydana gelen zelzele felaketinde babasıyla birlikte ailesinden 7 kişiyi kaybeden itfaiyeci Ammar Dokumaz, 6 Şubat’taki Kahramanmaraş merkezli depreminin arkasından desteğe gittiği şehirlerde onlarca kişiyi kurtaran ekibin bir parçası oldu. Yaşadıklarını özetleyen Dokumaz, ‘Depreme giderken, babamı kurtarıyormuş şeklinde gittim. O zaman çocuk yaştaydım, depremde yapamadıklarımı bu yaşımda yaparak birazcık da olsa içimi rahatlattım’ dedi.
Binlerce kişinin yaşamını yitirmiş olduğu 17 Ağustos 1999 Gölcük Depremi’nin 24’üncü yıl dönümünde Kocaeli Büyükşehir Belediyesi İtfaiye Daire Başkanlığı İzmit Grubu 2’nci Vardiya Amir Yardımcısı Ammar Dokumaz (38) hem o günleri hem de Kahramanmaraş merkezli 6 Şubat depremlerinde Kocaeli İtfaiyesi’nin yapmış olduğu emek harcamaları söyledi. 15 senedir itfaiye bünyesinde vazife meydana getiren Dokumaz, 1999 depreminde ailesinden 7 kişiyi kaybettiğini, bundan dolayı de itfaiyeci olmaya karar verdiğini söylemiş oldu.
‘OTOBÜS DAHA ilkin GELSE BELKİ yıkıntı ALTINDA KALACAKTIM’
Marmara depreminde yaşadıklarını özetleyen Dokumaz, ’13 yaşındaydım. Yeniköy’e bağlı Makine Kimya Mahallesi’nde oturuyorduk. Binamız çöktü. Site topyekün çöktü. Ben de depremde Makine Kimya’da babamı, amcamı, yengemi ve babamın teyzelerini, teyze çocuklarını, eniştelerini toplam 7 kişiyi kaybettik. Ben köydeydim o gün. Annem, ben, kardeşim Kullar’da kalıyorduk. zelzele gecesi eve gidecektim normalde. Otobüs bekliyordum. Kullar otobüsü daha ilkin geldi. Annemin yanına gittim o gece, İzmit’teydim. Saat 2 şeklinde filan evde oldum. 1 saat sonrasında zelzele oldu aslına bakarsan 03.05’te. Depremde daha uyumamıştım ben. Direkt canlı olarak baştan sona hepsini yaşadım’ dedi.
‘İLK GÖRDÜĞÜMÜZ KİŞİLERİ ÇIKARMAYA BAŞLADIK’
6 Şubat depremlerinin olduğu günü özetleyen Dokumaz, ‘Depremin olduğu saatten 5-10 dakika sonrasında data geldi. derhal itfaiyeye koştuk. oldukca kısa süre içinde çıkış yaptık. Yolda güzergahımız belli yerlerde değişti. Şanlıurfa’ya doğru çıktık yola. sonrasında depremin vahametine bakılırsa Maraş odaklı olduğu söylendi. sonrasında bir kısmımız Adıyaman’a gitti. 3 gün emek harcama yapıldıktan sonrasında da Antakya üstünde üçüncü gün tekrardan dönüş yapılmış oldu. Antakya’da emek harcama yaptık. 3 gün biz Adıyaman Besni’de emek harcama yaptık. Geri kalan günlerde 13 güne kadar Antakya’daydık. Kara yöntemiyle gittik. Bölgeye vardığımızda gün daha aydınlanmamıştı. Direkt ilk gördüğümüz kişileri çıkarmaya başladık’ ifadelerini kullandı.
‘KOCAELİ İTFAİYESİ OLARAK 90 KÜSUR KİŞİ KURTARDIK’
İki büyük depremi karşılaştıran Dokumaz, ‘Burada depremi canlı yaşadım. Babamın enkazdan çıkarılma çabalarını gördüm. O zamanki doğal olarak ekipmansızlıkları, iş makinelerinin yetersizliği, depremin büyüklüğü müdahaleyi fena hale getirmişti. O zamanki eksiklikleri gördüm. O ruhu, o havayı solunum ettikten sonrasında bu depreme giderken doğal olarak babamı kurtarıyormuş şeklinde gittim, şu demek oluyor ki çocuk yaştaydım o zaman. Şimdi geldim 38 yaşıma şu demek oluyor ki bu yaşımda birazcık da olsun içimi rahatlattım. hakkaten 90 küsur kişi kurtardık Kocaeli İtfaiyesi olarak’ diye konuştu.
‘KURTARMASI EN ÇETREFİLLİ OLAN 6 ŞUBAT DEPREMİYDİ’
İtfaiyeci olmasında 1999 depreminin tesirinin bulunduğunu söyleyen Ammar Dokumaz, “Depremde ben 13 yaşındaydım. O devrin şartlarında bir şeyler yapamamış olmak kesinlikle fena etkiliyordu. ‘Bir şeyler yapmalıyım’ diyordum bir halde fakat büyüdüm, 20’li yaşlarıma geldiğimde itfaiyeciliğe bir alım bulunduğunu duydum. KPSS puanım vardı. Ben de başvurdum. İtfaiyeye alındım. Alındıktan sonrasında da bir zelzele olursa diye ya da büyük bir yangınla, büyük bir operasyonda elimden geleni yapabilirim diye hep hayal kurmuştum aslına bakarsan o dönemlerde. Oldu da birçok yangına gittik. Birçok sel baskınına gittik, depreme gittik. Burası sanayi bölgesi. Son 15 senedir bu işi yapıyorum. zelzele bölgesine gittiğimde bu zamana kadarki operasyonların içinde kurtarması en çetrefilli olan 6 Şubat depremiydi? dedi.
‘YAPTIĞIM ŞEYİN mukaddes OLDUĞUN BİR KEZ DAHA ANLADIM’
6 Şubat depremlerinde Adıyaman’da baba ve oğlunu enkazdan çıkartan Dokumaz, o anları da söyledi. Dokumaz, ‘İlk çıkarttığım kişiler Ahmet ve Yusuf isminde baba- oğuldu Besni’de. oldukca sıkıntılı bir pozisyondalardı enkazın altında. Çatı ve üst 3 kat çökmek üzereydi. Çökmüş durumdaydı fakat kot farkı vardı aşağı doğru. Üzerimize çökecek gibiydi. Herhangi bir tahkimat yapması oldukca güçtü bu sebeple mesafe epey vardı. Bir kepçeyi aldık. Kepçenin tersiyle destek tuttuk. aslına bakarsak oldukca bir işe yarayacak bir durum değildi fakat o şartlarda onu yapmamız gerekiyordu. Ben gerekeni yaptım. Girdim altına hiltiyle çalışmaya başladım. Artçılar oluyordu. Hep konuşuyorduk. Kolonu kırdıktan sonrasında altından babayla oğlunu çıkardık. Geçen ay beni aradılar, bana ulaşmışlar numaramı bulup. oldukca onore oldum, oldukca mutlu oldum onların hayatına dokunabildiğim için, bir şeyler yapabildiğim için. Tekrardan dönmeleri beni oldukca mutlu etti. Yaptığım şeyin ne kadar mukaddes bulunduğunu orada bir kez daha anladım’ dedi? diye konuştu. (DHA)